Kiddy.

Ik had contact met Lies via de email.
Lies had een hond uit Spanje gekregen en of ik wilde kijken hoe het nu was. Ik kreeg de foto en we mailden nog wat. Na een paar weken kreeg ik een mail dat het goed ging met Myrrh de hond. Maar er was een ander probleem, haar kat Kiddy.
Deze was thuis gekomen met een hele dikke poot en open. Ze was naar de dierenarts geweest en deze had gezegd: “Dat ziet er erg lelijk uit. Ik ben bang dat, dat amputeren wordt!”
Lies helemaal gestresst en vroeg of ik wilde komen.
Wij hadden vakantie en waren aan het opknappen. Dit was op een vrijdag. Ik mailde terug dat ik niet veel kon doen en geen dierenarts was, maar dat ze een foto mocht sturen zodat ik Kiddy misschien wat bij kon staan. Toch liet het hele gebeuren me niet los en zaterdag kreeg ik weer een mail, het ging niet goed.
Op dat moment maakte ik contact met mijn gids die doorgaf dat ze van boven uit een spirituele operatie gingen doen en dat Kiddy suf zou zijn die dag en veel moest drinken.
Ga dat maar uitleggen. Voor mij is het gewoon, maar mensen die er niet zo mee bezig zijn is het onbegrijpelijk. Het geprobeerd uit te leggen aan Lies, die het niet kende maar het ook niet gek vond.
Die zaterdag was Kiddy erg rustig. Ze lag in een kast en sliep. ’s Avonds kreeg ik wederom een mailtje. Er kwam zoveel vuil en rommel uit dat Lies het niet meer zag zitten. Ik vond het een goed teken. Ze moest er 2x per dag mee in de Biotex en dat deed Lies trouw.

Zondag weer een mail- wil je alsjeblieft komen!
Ik wist niet wat ik kon doen voor Kiddy, maar goed, dan ging ik maar voor Lies. Daar aangekomen werd ik begroet door de hele veestapel inclusief Myrrh. Na de koffie gingen Lies en ik naar boven.
Kiddy uit de kast geplukt en op bed gelegd. Ik ben haar gaan magnetiseren en voelde dat het pootje er niet af hoefde. Er zat nog wel veel vuil in maar ik had goede hoop. Kiddy ging er heerlijk voor liggen en viel acuut in slaap. Na ongeveer 25 minuten was het voldoende, Kiddy weer lekker in de kast en wij naar huis.

Maandag kreeg ik een mail. Ik was nog niet weg en Kiddy was aan de wandel gegaan, er was bakken vuil uit gekomen maar het zag er beter uit. ’s Middags moest ze terug en zou ze horen over de amputatie. Ik kreeg een mail van Lies, helemaal blij, het zag er zo mooi uit en met nog een kuur kon het pootje behouden worden, wat een mooi kado!
Lies had bij de dierenarts verteld van het afgelopen weekend, mijn bezoek, maar daar kreeg ze geen antwoord op.
Het is zo jammer want als de spirituele wereld met de reguliere geneeskunde samen zou werken zouden er misschien meer gevallen beter aflopen. Ik ben dan ook mijn vrienden boven zeer dankbaar voor wat zij kunnen betekenen voor mens en dier en zonder reguliere artsen kan dat ook niet, want medicijnen hebben we nodig. Al met al mag Kiddy op vier poten verder gaan en Lies is erg blij dat het zo afgelopen is.