Zoë Ik kreeg een mail van een vrouw uit België die Petra heet en die samen werkt met Collie en Co. Zij had een getraumatiseerde labrador weggehaald anders had het diertje waarschijnlijk een spuitje gekregen. Het dier was zo ontzettend bang dat je haar niet kon aaien. Ze was een fokteef geweest en had niet zolang daarvoor nog een nest gekregen. Ze zat helemaal in zichzelf gekeerd en wilde geen contact met de buitenwereld. Ze stuurde mij een foto of ik eens wilde kijken hoe ze haar het beste kon helpen. Het contact maken ging eigenlijk erg goed wat ik niet verwacht had. Daar kwam duidelijk naar voren dat alles erg eng was. Ze nam me mee naar haar verleden en liet het volgende zien. Een hok waar ze in zat in haar eigen vuil. Als er iemand kwam en ze ging niet gelijk opzij werd ze bruut opzij geduwd door een knie, soms zelfs geschopt. Ze liet me een persoon die dat deed. Als zij een nest had gehad werden deze na 5,5 week bij haar weggehaald. Voor die tijd mocht ze ze alleen voeden en niet verzorgen. Na 7 nesten is ze in een auto gesleurd in een achterbak en er ergens uitgegooid waar bos en hei was. Ze was versuft en heeft dagen gezworven, op zoek naar haar puppies. Geestelijk heeft ze zoveel littekens. Ze wil graag alles zo goed doen voor de baas maar het was nooit goed, dus het vertrouwen in haar zelf is ze kwijt. Ze vindt het eng bij jullie, ze wil zich wel graag geven maar durft het niet. Ze voelt jullie onmacht ook omdat het al een tijdje duurt. Haar chakra’s zijn totaal verstoord, en dat brengt lusteloosheid, onrust en geen vertrouwen met zich mee. Ze heeft heel erg het gevoel van "laat mij maar". Ze had een wondje aan haar poot waar ze steeds aan likte en was moeilijk te behandelen. Dat wondje kwam ook omdat er geen goede doorstroming was. Echt zo’n zielig hoopje ellende. Wat wel duidelijk was, dat ze in een gezin geplaatst moest worden. Ze zat nu in een buiten verblijf omdat er geen andere mogelijkheid was. Ik ben haar chakra’s elke dag gaan doen in de hoop dat ze wat stabieler werd. Wij gingen naar Zeeland in de herfst vakantie en had afgesproken met Petra dat ik dan dichterbij zat en wel langs wilde komen om het daar ter plaatse te doen. Zo gezegd zo gedaan. Toen ik daar kwam brak mijn hart. Ze lag in een iglo helemaal achterin de kennel. Ik het hok in met worst en kijken of ze me toeliet. Ik zat op een gegeven moment bijna helemaal in de iglo en ze was zo bang. Nu moet je altijd oppassen als je een hond in het nauw drijft. Maar bij haar was ik niet bang dat ze iets zou doen. Zo ontzettend lief van inborst en ze keek alleen maar heel angstig. Ik heb contact met haar gemaakt en ben haar gaan behandelen, ze ging trillen en geeuwen dat is een goed teken. Maar ze bleef bang. Op een gegeven moment likte ze mijn hand en keek me aan met die diep bruine ogen. Ik had haar zo mee willen nemen maar ze kon geen trap lopen en dat moet bij mij helaas. Dus met pijn in mijn hart liet ik haar achter. Nog even met Petra gesproken en ik zei, een normale huiselijke omgeving dan komt ze los. En wij weer naar zeeland met een triest gevoel. Een paar weken daarna kreeg ik een mail en foto’s vanuit België. Er was een gezin die haar wel wilde hebben, zij hadden zelf al honden en ze mocht mee. De vrouw mailde mij foto’s. Ik kreeg kippenvel en een dikke keel. Ze was blij, zo blij en voelde zich gelijk thuis, dook op een stoel alsof ze nooit anders gewend was. Als er geen mensen waren zoals Petra en geen mensen die het met haar aandurfde, was zij helaas niet oud geworden en had ze na een rotleven geëindigd met een spuitje. Gelukkig bestaan er nog veel mensen die de dieren een warm hart toedragen. Dank jullie wel.!!!! Helaas kreeg ik vanmorgen 9 juli 2004 bericht dat Zoë gisteren over is gegaan. Ze zou geopereerd worden aan een melkkliertumor.Ze kreeg een maagkanteling en ze heeft het niet gered.Haar lijf zat vol met tumoren,ze had een zwak hart en ze was helemaal op van al dat fokken.Lichamelijk is ze nooit meer helemaal opgeknapt. Arme Zoe eindelijk liefde, warmte en vertrouwen gevonden en helaas mocht ze daar maar kort van genieten.Maar de foto zegt genoeg als je naar de uitstraling kijkt. Je hebt gelukkig mee mogen maken dat er ook mensen zijn die het goed met je voor hadden, en heel veel van je houden. Rust zacht lieve Zoë.