De renpaarden

Ik ben ooit eens op Duindigt geweest om een paard te behandelen met een ontzettende snotneus. Daardoor kon dat beest niet meer mee doen aan de race's.
Het paard was een felle maar op het moment dat ik hem ging behandelen raakte hij in een soort trance. Het paard maakte me duidelijk dat er iets beschadigd was in zijn neus, dat ze er met iets in waren gegaan. Ik vroeg aan de eigenaar of dat klopte en die zei dat hij was doorgeprikt met een lange pin via het neusgat zo de holtes in. Daar kwam de beschadiging vandaan. Naderhand ging het een stuk beter met het paard en heeft zelfs weer meegelopen in de wedstrijden.

Diezelfde middag vroeg de eigenaar: “Kun je ook even naar een ander paard kijken? Het is een rustig beest totdat ik hem in het tuig gooi, dan gaat die trillen als een juffershondje.”
Ik pakte het paard en vroeg in gedachten wat er was , waar die zo bang voor was.
Hij wilde het zo goed doen voor de baas en had het gevoel dat wat hij deed hij het nooit goed genoeg deed (faalangst). Omdat dat paard nog afgericht moest worden voor het rennen, kreeg hij veel slaag waardoor het paard onzekerder werd. Ik vertelde dat de eigenaar en deze ontkende het.
"s Avonds belde zijn zus op en zei: “Je had gelijk hoor!” Haar broer had later toegegeven dat die dat paard wel de zweep gaf omdat het moest. Ik had nog wel verteld dat hij bij dit paard veel meer zou bereiken met prijzen en zijn stem. Ik heb nooit meer gehoord hoe het afgelopen is met het paard.