Een tweede kans. Na ongeveer een jaar belde het meisje van de kat Minos me op (zie ander verhaal). Ze had inmiddels een nieuwe kat (een afstands kat.) Ook een zwarte en hij was aangereden en de dierenarts had gezegd dat ze hem in moest laten slapen. Ik vroeg wat er was. Hij had zijn bekken gebroken, kon uit zichzelf niet meer op de bak, kon niet meer plassen en zijn darmen leeg maken. De hele week waren ze al met hem bezig. Het legen van de blaas hadden ze geleerd van de dierenarts en om de 2 dagen moesten ze komen voor een klisma. De dierenarts had gezegd, ik geef je tot morgen en dan moeten jullie hem in laten slapen want dit is niet diervriendelijk. Toen ik dit verhaal hoorde kreeg ik helemaal niet dat gevoel, maar durfde niks te zeggen want tenslotte ben ik geen dierenarts. Ze vroeg of ik a.u.b. wilde komen, want als zij hem wilde behandelen, kroop hij weg. Ik ernaar toe en daar lag ie, heel rustig op een kleed in een aparte kamer, want ze had nog 3 katten. Ik ging hem voelen en behandelen en de kat bleef rustig liggen en genoot ervan. “Wat moet ik nu doen?” vroeg ze. Ik zei:”We tillen hem over het weekend heen en ik kom morgen weer kijken hoe het gaat”. Ik vroeg de kat waarom zijn vrouwtje hem niet mocht behandelen. Hij maakte duidelijk dat hij daar onrustig van werd, voelde haar verdriet als ze met hem bezig was. ‘s Avonds laat ging de telefoon. De kat had uit zichzelf ontlasting gehad. Wow, dacht ik, wat mooi is dit toch allemaal en een bedankje ging naar boven. De volgende dag ging ik weer en de kat lag al te wachten. Na de behandeling sleepte die zich naar de bak en wilde plassen, 3 druppels kwamen eruit, maar wij waren daar al zo blij mee. De dag daarna ben ik weer gegaan en heb toen een foto meegenomen naar huis en ben thuis verder gegaan met behandelen. Na 1 week heb ik haar gebeld, de kat liep voorzichtig rond, kon zelf weer op de bak, de dierenarts snapte er niks van, maar was wel blij dat ze hem niet hadden laten inslapen. Nu gaat het heel goed met hem, loopt wel wat anders dan een gezonde kat maar heeft er geen hinder van en heeft een prima leven. Dit was voor mij een bijzondere ervaring, een kat die ten dode opgeschreven was en nu nog steeds leeft.