Boomer met de hernia

Op een dag, een paar jaar geleden, kreeg ik een telefoontje van een mevrouw die een pekinees had. Dit hondje had een hernia. Ze vertelde er wel bij dat het erg schuw was en niet van vreemden hield. Ik zei, kom maar langs, waarmee ik meteen leerde dat ik beter zelf langs kon gaan in verband met mijn eigen dierenstapel. Die waren dus volledig van slag met zo'n indringer in huis.
Enfin, die mevrouw kwam en ik ging zitten op de grond en het hondje liep een beetje de boel te verkennen. Ik zat in de kleermakers zit en riep hem. Boomer heette het hondje. Hij kwam en ging direct op mijn benen liggen tussen mijn knieën. Die vrouw snapte er niks van en ik nog minder. Ze was altijd zo bang.
Ik heb haar behandeld en na 5 minuten al moest ik stoppen. Dat is best kort maar het gekke was dat ze heel anders ging lopen. Ze schommelde namelijk en liep heel scheef.
Die mevrouw ging weer opgewekt naar huis en vroeg wat ik kreeg, maar dat hoefde voor mij niet. Nu was het leuke dat ze een bloemenzaak had en de volgende dag werd er een gigantisch boeket bezorgd.
Na 3 weken ging de telefoon, of ik aub wilde komen want haar man fokte konijnen en met een konijn ging het niet goed. Het at niet en had diaree. Ik er naar toe. Het waren van die hele grote. Hij haalde hem uit zijn hok en op de tafel ben ik hem gaan voelen.
Het konijn gaf aan dat er iets in het voer zat waar hij niet tegen kon, dus ik vertelde dat tegen die mensen en de man zei gelijk dat dat wel eens waar zou kunnen zijn. Ander voer gegeven en 's avonds at het konijn gelukkig weer.
Boomer kwam toen meteen bij me zitten en ik heb hem nog een nabehandeling gegeven. De dieren voelen zelf heel goed aan wat ze nodig hebben. Ook als het genoeg is, dan lopen ze weg of worden onrustig. Daarom heb ik nooit bepaalde tijden voor een behandeling. Ik kijk en luister naar de dieren en daar stel ik me op af.

Boomer de pekineesDe rest van het leven van Boomer is perfect verlopen, nooit meer last gehad van zijn rug en kon zelfs weer de stoep op en af. Voor mij was dit een hele mooie ervaring en heel bijzonder dat het allemaal zo ging en kon. Ik twijfelde toen nog steeds aan mezelf dat ik dit werk mocht doen, maar dit soort dingen sterkte mijn zelfvertrouwen wat best nodig was.
Ik heb nog een tijdje contact gehad met die mensen in verband met de konijnen en elke week had ik een vers boeket bloemen in huis, dat was zo lief. De buurt dacht minstens dat ik een ‘lover’ had. Elke week de bloemist voor de deur. Ja een ‘lover’ had ik; Boomer stond op het kaartje!!